Oorzaken van slechte adem
Een slechte adem kan door veel verschillende oorzaken worden veroorzaakt en is een probleem dat vaak doorverwezen wordt naar tandartsen. Deze redenen kunnen de volgende zijn:
Intraorale oorzaken: Rotte tanden, gingivitis, oude vullingen, onverenigbare prothetische behandelingen, half doorgeslagen verstandskiezen en onvoldoende mondverzorging zijn veel voorkomende oorzaken van een slechte adem. Gingivitis en daarmee samenhangend bloedend tandvlees zijn meestal de belangrijkste oorzaak van een slechte adem.
Systemische oorzaken: Diabetes, een droge mond door verminderde speekselafscheiding, reflux, mondademhaling door verstopte neus, roken, sinus- en longinfecties, langdurige honger en dorst kunnen ook een slechte adem veroorzaken.
Om een slechte adem correct te behandelen, moeten intraorale en systemische oorzaken in detail worden onderzocht.
Hoe moet de behandeling van mondgeur zijn?
Tandartsonderzoek: De eerste fase van de behandeling moet bij de tandarts beginnen. Cariës, oude vullingen en kanaalbehandelingen in de mond moeten worden hersteld. Tandsteen moet worden verwijderd en tandvleesontstekingen moeten worden behandeld. Daarnaast moeten de gebieden van vaste en uitneembare prothesen waar voedselresten kunnen achterblijven, worden georganiseerd.
Mondhygiëne-educatie: Na een tandheelkundige behandeling moeten mensen een mondhygiënetraining krijgen en worden aangemoedigd om aandacht te besteden aan tonghygiëne.
Routinecontroles: Na afronding van intraorale behandelingen moet de slechte adem regelmatig worden gecontroleerd. Als de klacht aanhoudt wanneer alle factoren die de geur veroorzaken zijn geëlimineerd, moet de patiënt worden doorverwezen naar de afdelingen otolaryngologie en gastro-enterologie voor het opsporen en behandelen van systemische ziekten.
Een succesvolle behandeling van een slechte adem is zowel belangrijk voor het behoud van de mondgezondheid als voor het bieden van sociaal en psychologisch comfort.
